Soms gebeurt het. Iets goeds dat je niet verwacht. Het gebeurt echt!
Geld is als een minnaar die aan het 'push and pull' doen is.
Als je het probeert vast te houden, zoekt het alleen maar naar een manier om te ontsnappen. Als je het achterna jaagt, rent het weg. Als je onverschillig de rug toekeert, wordt het nieuwsgierig en komt het je zachtjes aanraken.
Eens heb ik een tijdje geleefd zonder me zorgen te maken over geld en (een beetje) losbandig geleefd. (Absoluut niet omdat ik veel geld had) Ik heb gewoon (bijna) alleen maar lol gemaakt.
Vroeger maakte ik me veel zorgen toen ik me vermaakte, maar op een gegeven moment liet ik het los en kon ik langere tijd plezier maken.
Toen mijn geld op was en ik me afvroeg wat ik moest doen, stond er onverwacht geld op mijn rekening. Dat was de eerste keer dat zoiets gebeurde.
Ik herinner me nog dat ik het zo bijzonder vond.
“Dit overkomt mij ook…!“
In een onzekere situatie waarin je het gevoel hebt dat je niet verder kunt, gaat er soms onverwacht een deur open. Ik heb gelukkig al die ervaringen mogen opdoen. Echt dankbaar ben ik daarvoor.
Tegenwoordig staat er op de muur van de sportschool waar ik naartoe ga deze tekst.
Lijkt het je onmogelijk? Goede dingen!
Ze gebeuren.
We zouden het moeten geloven.
‘Kan dat wel? Is dat niet onmogelijk?’
Ik hoop dat we kunnen geloven dat zulke dingen ook voor ons kunnen gebeuren. Ik wil het graag geloven. Ik geloof het.
Want het is leuker dan niet geloven. Het is gelukkiger! Gewoon geloven maakt je gewoon vrolijk! Het is toch beter dan niet te geloven en somber te zijn.
Ik denk dat het wel goed komt. Wat maakt het uit. Vandaag is de enige dag die ik heb. Mijn stemming kan ik zelf bepalen. Ik wil gewoon blij zijn. Ik wil graag genieten van het leven.
Ik wil graag onvoorwaardelijk geluk onder mijn arm klemmen en gewoon vrolijk rondrennen. Ik wil graag van de kameel naar de leeuw en dan naar het kind worden, zoals Nietzsche het beschreef.
Ik denk dat ik gewoon als een kind mag leven. Niemand zal iets zeggen. Gewoon hier, nu, vandaag wil ik gelukkig zijn. Dat mag toch?
Je hoeft je geen zorgen te maken over de toekomst die misschien nooit komt en je hoeft je niet te laten slaan door het verleden. Ik wil graag een tapijt van geluk uitrollen voor vandaag en er met sierlijke stappen overheen lopen.
Jullie hebben ook uitdagingen aangenomen, toch?
Ik hoop dat je er plezier aan beleeft.
Ik hoop dat je doorzet.
Ook al heb je het gevoel dat je het met moeite doet, ga gewoon door.
Uiteindelijk zal het een routine worden, een gewoonte en een bron van vreugde, dat beloof ik je.
Ik zal je aanmoedigen.
Laten we het samen doen. Wij!
Reacties0